Archiwum
__________
Jerzy – Juras Kosela – gitarzysta, kompozytor, wokalista, autor tekstów.
Muzyczny samouk. W 1961 roku stworzył amatorski zespół wokalno-instrumentalny "Elektron", który w 1962 roku przekształcił się w "Niebiesko – Czarnych”, w których był gitarzystą i kierownikiem muzycznym. W tym roku zespół wystąpił na I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, gdzie zdobył I nagrodę. W latach 1962-64 odbywał służbę wojskową, w czasie której nadal współpracował z Niebiesko-Czarnymi (nagrania radiowe, płytowe oraz występ na KFPP Opole ’63) oraz z Centralnym Zespołem Artystycznym WP, a jego miejsce zajął Krzysztof Klenczon. Lata 63 i 64 to lata przygotowań do stworzenia nowej formacji. Współpracując z Henrykiem Zomerskim założył zespół "Pięciolinie" Zespół "Pięciolinie" był zespołem, który miał na celu wyłonić muzyków do nowej grupy o niewiadomej (jeszcze wtedy) nazwie. 3 stycznia 1965 roku oficjalnie zarejestrowana została nazwa nowego zespołu: "Czerwone Gitary". Skład zespołu tworzyli: Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon, Jerzy Kossela, Jerzy Skrzypczyk i Henryk Zomerski. Był liderem i kierownikiem muzycznym Czerwonych Gitar do 20 stycznia 67, a w kwietniu 67 opuszcza Zespół. Skomponował muzykę lub napisał teksty min. do takich piosenek jak: "No bo ty się boisz myszy", "Historia jednej znajomości", "Matura". W latach 1992-94 występował gościnnie z Czerwonymi Gitarami, a od 1999 występuje w Zespole na stałe.
W 2011 r. został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – orderem GLORIA ARTIS. Zmarł 7 stycznia 2017. Urna z Jego prochami znajduje się na Cmentarzu
Witomińskim w Gdyni.
Henryk Zomerski– gitarzysta basowy, wokalista.
W 1962 roku na Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie po raz pierwszy w Polsce zaprezentował gitarę basową. Współzałożyciel zespołów "Niebiesko-Czarni", "Pięciolinie", "Czerwone Gitary". W tym okresie uważany był za najlepszego gitarzystę basowego w Polsce. Nagrał 7 płyt długogrających 4 z zespołem "Czerwono – Czarni" (w tym Mszę Beatową Katarzyny Gertner), Na szkle malowane" z zespołem "Wiatraki" i kilka mniejszych płyt z zespołami "Niebiesko – Czarni", "Czerwone Gitary" i "Czerwono – Czarni". W 1961 roku współpraca z Jurkiem Kosselą zaowocowała powstaniem zespołu "Elektron", który w 1962 przekształcił się w zespół "Niebiesko – Czarni", który wystąpił na I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, gdzie zdobył I nagrodę.. W 1963 roku odszedł od zespołu i postanowił wrócić na studia. Lata 63 i 64 to okres współpracy Jurkiem Kosselą, której wynikiem było stworzenie zespołu "Pięciolinie", w którym pełnił funkcję kierownika muzycznego. Zespół ten stanowił bazę nowej grupy, która 3 stycznia 1965 roku oficjalnie zarejestrowana została pod nazwą "Czerwone Gitary". Jego członkami byli: Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon, Jerzy Kossela, Henryk Zomerski i Skrzypczyk. W tym składzie zespół dokonał pierwszych nagrań radiowych i płytowych. Z powodu perypetii z wojskiem występuje pod pseudonimem Janusz Horski, a w styczniu 1966 odchodzi do "Czerwono Czarnych". Po zakończeniu działalności zespołu "Czerwono – Czarni" założył swój zespół, z którym wyjeżdżał za granicę. W 1998 roku podjął pracę redakcyjną w wydawnictwie Professional Music Press. W tym samym roku współpracował z "Czerwonym Gitarami" przy nagraniu płyty pt.: "…jeszcze gra muzyka", jako… flecista, a od 1999 roku ponownie koncertował z zespołem. Zmarł w Opolu 16 kwietnia 2011. Ostatni koncert z Czerwonymi Gitarami zagrał 7 listopada 2010r. w Sopocie. Pochowany został na Cmentarzu w Opolu.
Krzysztof Klenczon – muzyk, kompozytor, wokalista.
W czerwcu 1960 roku zdał egzamin do Studium Nauczycielskiego Wychowania Fizycznego w Gdańsku. Tam poznał Karola Wargina, z którym w 1962 roku na I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie wykonał piosenkę „Pluszowe niedźwiadki”. W tym samym roku nawiązuje kontakt z Jerzym Kosselą i zespołem "Niebiesko – Czarni”, z którym występuje na sopockich kortach i w Non-Stopie. Z "Niebiesko-Czarnymi" wystąpił w paryskiej "Olimpii". Po odejściu z "Niebiesko-Czarnych" dołączył do zespołu "Pięciolinie", który w styczniu 1965 roku przekształca się w "Czerwone Gitary". Wraz z Jerzym Kosselą, Henrykiem Zomerskim, Jerzym Skrzypczykiem i Bernardem Dornowskim tworzy pierwszy skład tego zespołu. W 1965 dokonali pierwszych nagrań radiowych i płytowych. Na pierwszej "czwórce" "Czerwonych Gitar" znalazły się dwie jego piosenki "Taka jak Ty" i "Licz do stu". W 1967 roku po odejściu z zespołu Jurka Koseli objął po nim kierownictwo muzyczne "Czerwonych Gitar". Napisał dla zespołu wiele przebojów min. "Historia jednej znajomości", "Matura", "Nikt na świecie nie wie", "Kwiaty we włosach". Skomponował kilka piosenek z Sewerynem Krajewskim m.in. "Wolny wieczór" i "Jak mi się podobasz". W 1969 roku jego utwór "Biały Krzyż" zdobył główną nagrodę na KFPP w Opolu. W styczniu 1970 roku – w piątą rocznicę powstania zespołu odszedł od "Czerwonych Gitar" i założył zespół "Trzy korony". W 1977 wyjechał na stałe do USA. W 1976 roku przypomniał się polskim radiosłuchaczom piosenką Hey, Mr America, nagraną w Chicago. Rok później ukazał się tam jego jedyny amerykański LP The Show Never Ends. W latach 1978-79 koncertował w wielu miastach Polski, nagrał też LP „Powiedz stary, gdzieś ty był”. W tym czasie skomponował piosenkę "Latawce z moich stron", którą "Czerwone Gitary" nagrały w 1999 roku na płycie.: "…jeszcze gra muzyka". 26 Stycznia1981 w chicagowskim klubie "Milford" zagrał swój ostatni koncert. Wracając z koncertu miał wypadek samochodowy. Po kilku operacjach i odzyskaniu na krótko świadomości zmarł w nocy 7 kwietnia 1981 roku. Urna z prochami złożona została w dniu jego imienin – 25 lipca 1981 roku na cmentarzu w Szczytnie – rodzinnym mieście Krzysztofa. W 1996 roku ukazała się książka Ryszarda Wolańskiego K. Klenczon. Wspomnienie i piosenki, wydana przez Lester. W 2002 roku wystawiono musical „Kwiaty we włosach” oparty na największych jego przebojach.
Bernard Dornowski – muzyk, kompozytor, wokalista.
W wieku szkolnym uczył się grać w Ognisku Muzycznym na wiolonczeli. W 1962 roku był solistą zespołu "Niebiesko Czarni". Razem z Markiem Szczepkowskim, Czesławem Niemenem-Wydrzyckim, Jurkiem Kosselą, Andrzejem Jasińskim, Henrykiem Zomerskim, Dankiem Danielowskim, Jerzym Kowalskim wystąpił na I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, gdzie wraz z zespołem zdobył I Nagrodę. W latach 1963-64 był członkiem zespołu "Pięciolinie". Z Jerzym Kosselą, Krzysztofem Klenczonem, Jerzym Skrzypczykiem i Henrykiem Zomerskim tworzył pierwszy skład zespołu "Czerwone Gitary". W latach 1965-74 skomponował kilka piosenek dla "Czerwonych Gitar" m.in.: "Pechowy chłopiec", "Od jutra nie gniewaj się". Od 1999 - po odejściu od Zespołu występuje okazjonalnie, jako solista wokalista z różnymi zespołami.
Seweryn Krajewski - muzyk, kompozytor, wokalista.
Jeden z najwybitniejszych twórców w historii polskiej muzyki rozrywkowej. Był uczniem Państwowej Szkoły Muzycznej i Liceum Muzycznego w Gdańsku w klasie skrzypiec. W czasie nauki grał na gitarze i śpiewał w zespołach Błękitni i Złote Struny. Od 1964 roku, jako Robert Marczak, współpracował z zespołem "Pięciolinie" Miał w ich programie swoje tzw. "5 minut". Przez kilka miesięcy w 1965 roku grał na gitarze basowej w Czerwono-Czarnych, z którymi dokonał pierwszych nagrań radiowych i płytowych. Po odejściu (z powodu perypetii z wojskiem) Henryka Zomerskiego w styczniu 1966 roku zajął jego miejsce w "Czerwonych Gitarach". Stworzył dla "Czerwonych Gitar" i innych popularnych wykonawców wiele znakomitych przebojów. m.in.: "Takie ładne oczy" (1 nagroda na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu), "Anna Maria", "Tak bardzo się starałem", "Nie spoczniemy" (II nagroda na Festiwalu Eurowizji w Sopocie), "Ciągle pada", Nagrody w telewizyjnej audycji „Schlagier Studio” (NRD) za piosenki „Słowo jedyne, Ty” w 1977, „Trzecia miłość – żagle” w 1978 i „Na dach świata” w 1979.
Jest autorem muzyki do pierwszego polskiego musicalu "Gwałtu co się dzieje". Komponował muzykę filmową m.in. do filmu "Jan Serce" i "Uprowadzenie Agaty". W 1997 odszedł od zespołu Czerwone Gitary i prowadzi indywidualną działalność artystyczną.
Dominik Kuta – gitarzysta, flecista, wokalista.
Po odejściu Krzysztofa Klenczona w 1970 – przez kilka miesięcy współpracował z zespołem. Dominik Kuta grał na instrumentach klawiszowych, flecie i gitarze. Dla podkreślenia jego roli multiinstrumentalisty, zespół przygotował ambitniejszy repertuar na LP Na fujarce. Płytę przychylnie oceniła krytyka, nie została jednak dobrze przyjęta przez publiczność. Nagrał również z CZG kilka piosenek wydanych przez NRD- owską wytwórnię płytową Amiga. Odszedł z zespołu w grudniu 1970 roku. Obecnie mieszka w Warszawie.
Ryszard Kaczmarek – gitarzysta basowy,
Współpracował między innymi z duetem wokalnym sióstr Panas. Do Czerwonych Gitar trafił z grupy Andrzej i Eliza. Współpracował z zespołem przez cztery lata. Wziął udział w nagraniu trzech płyt analogowych (LP Rytm ziemi, LP Port piratów, LP Dzień jeden w roku). Po odejściu z CZG grał na gitarze basowej w kilku zagranicznych formacjach jazzowych. Zmarł 17 maja 2017 w Koszalinie.
Jan Pospieszalski - muzyk, aranżer, kompozytor, dziennikarz, publicysta, autor programów telewizyjnych.
Będąc uczniem Liceum plastycznego w Częstochowie utworzył pierwszy swój zespół muzyczny, złożony z braci – najmłodszy, wtedy pięcioletni Mateusz, grał na organach, siedmioletni Marcin na gitarze. Od 1976 JP pojawia się jako „ten czwarty” w Czerwonych Gitarach (po odejściu Krzysztofa Klenczona była to kolejna zmiana gitarzysty). Z CzG koncertuje w Polsce ( najbardziej prestiżowy występ to Festiwal w Sopocie w 1977), a także za granicą: USA, ZSRR, Kanada, Austria, Kuba, i przede wszystkim NRD. Pozostawił po sobie ślad płytowy – nagraną dla wytwórni „Amiga” LP Die Rote Gitarren Warschau. W 1980 roku rozpoczyna współpracę z popularnym wtedy w Europie zachodniej, duetem fortepianowym – Kisielewski / Tomaszewski. W 1986 roku zostaje basistą grupy VOO VOO. W 1994 zaczyna pracę w TVP 1, jako współautor i prowadzący cykl Swojskie Klimaty. W 1999 podczas wizyty Ojca Św. w Polsce J. P. skomponował i wraz z grupą najwybitniejszych polskich wokalistów, nagrał – „Osiem Błogosławieństw”. Za przekazanie tantiem autorskich z tej płyty, dla kliniki onkologii dziecięcej przy Centrum Zdrowia Dziecka, JP otrzymał Nagrodę Fundacji Ex Animo. Obecnie prowadzi w TVP program „Warto rozmawiać”
Arkadiusz Malinowski – gitarzysta basowy, wokalista.
Promowany przez „Czerwone Gitary” gitarzysta basowy - wirtuoz gry na tym instrumencie. Gra na gitarze od 11-tu lat. Od 1973r. grał w funkowo-popowym zespole „Fellows”, z którym wystąpił w koncercie debiutów na Festiwalu piosenki w Opolu. Od 1999 – 2002 r. występował z zespołem. Po rozstaniu się z Czerwonymi Gitarami założył jazzowy zespół elektryczny „No name” Jedna z jego piosenek nagrana została na ostatniej CD zespołu. Obecnie pracuje jako muzyk, aranżer i wokalista. Współpracuje okazjonalnie z Wojtkiem Hoffmannem.
Wojciech Hoffman – gitarzysta.
Jeden z najlepszych polskich gitarzystów rockowych. Założył grupę TURBO. Jest autorem jednego z największych jej przebojów – „Dorosłe dzieci”. Do gry na gitarze zainspirowała go postać Krzysztofa Klenczona. Pierwszy jego kontakt z muzykami z Czerwonych Gitar to nagranie w 1997 partii gitary solowej, na singlu wydanym przez B. Dornowskiego i J. Skrzypczyka z utworem poświęconym Krzysztofowi Klenczonowi – „Epitafium dla Krzyśka”. Wziął również udział w nagraniu dwóch CD – „Dla naszych fanów” (live) i „…jeszcze gra muzyka”. Współpracował z CZG do 2000 r., potem reaktywował grupę TURBO. Ostatnio nagrał CD z utworami instrumentalnymi – „Drzewa”. CD zawiera 12 jego znakomitych kompozycji. Na płycie, którą przysłał CZG napisał: „Bywało różnie, ale ja pamiętam tylko te najlepsze chwile!!!, a miałem ich
w „CzG” bardzo wiele!!! Jurek, dziękuję Ci za całą Waszą muzykę, bo dzięki Wam i Tobie jestem dziś tym, kim jestem!!! – Wojtek Hoffmann” Wojtek mieszka w Poznaniu i występuje bliską swemu sercu grupą „Turbo”.
Marek Kisieliński – gitarzysta, instrumenty klawiszowe, wokal.
Szkołę muzyczną kończył w klasie akordeonu. Uczestniczył w nagraniach piętnastu płyt i w wielu projektach polskich wykonawców, jako aranżer, producent oraz jako muzyk sesyjny. Współpracował między innymi z: Edytą Bartosiewicz, Piotrem Bukartykiem, Krzesimirem Dębskim i Beatą Kozidrak (piosenka tytułowa do filmu Jerzego Hoffmana „Stara Baśń”) oraz Hanią Stach, a także z zespołami Acid Drinkers, Harlem, Maanam, Siwy Dym, Czerwony Tulipan. Od stycznia 2004 związany był z zespołem Czerwone Gitary. Na albumie Zespołu „O.K.” wykonuje piosenkę własnej kompozycji – „Coś na do widzenia” i zaaranżował większość piosenek z tej płyty. W Zespole grał na gitarze, ale jest również pianistą. W maju 2007 Zespół nakręcił videoclip z piosenką jego kompozycji – „Wezmę Cię ze sobą” a jego piosenka, „Lecz tylko na chwilę” została wybrana w kilku polskich i polonijnych rozgłośniach radiowych – piosenką koku 2010. Po rozstaniu się z Czerwonymi Gitarami występował w zespole VIDEO.
Dariusz Olszewski - gitara, wokal.
Jako dziecko uczestniczył w spotkaniach muzycznych organizowanych przez swoich rodziców, w których brali również udział między innymi Grzegorz Skawiński i Waldemar Tkaczyk (ówczesny zespół "Cameleon”). Mając 10 lat wystąpił na scenie z Grzegorzem, wykonując wspólnie z nim „Dom wschodzącego słońca”. W wieku 15 lat podjął próbę stworzenia własnego zespołu rockowego – "Outsider", z którym po pewnym czasie zagrał kilkanaście koncertów przed zespołem " Veader". W 1996r. Grzegorz Skawiński, jako producent i kompozytor, zaproponował mu współpracę przy utworach realizowanych dla "Sony Music Polska". W Czerwonych Gitarach występował z przerwą od roku 2000. Na płycie wydanej w 2015 roku - Czerwone Gitary „Jeszcze raz”, znajdują się dwie jego kompozycje. W październiku 2022 odszedł od Zespołu.